فعالیت حسابرسی داخلی، عنصر کلیدی در نظام راهبری شرکتی است. طی سالهای اخیر، تکامل حسابرسی داخلی منجر به ایجاد مفهومی جدید با عنوان «کیفیت حسابرسی داخلی» شده است. براساس رهنمود اجرایی منتشر شده توسط انجمن حسابرسان داخلی (2012) با عنوان «برنامه تضمین و بهبود کیفیت»، کیفیت محصول یا خدمت به میزان انطباق آن محصول یا خدمت با انتظارات مشتریان اطلاق میشود. به بیان دیگر، کیفیت در حسابرسی داخلی از طریق «تعهد به تحقق انتظارات مشتریان/حسابرسیشوندگان» و «انجام مسئولیتهای حرفهای همراستا با استانداردها» صورت میپذیرد.
هدف پژوهش حاضر، مروری بر ادبیات مفهوم کیفیت حسابرسی داخلی است. بدین منظور «سیستمهای مدیریت کیفیت» نظیر دمینگ، کایزن، جوران، مدیریت کیفیت جامع، شش سیگما و ایزو 9000، «الگوهای اندازهگیری کیفیت» نظیر کارت ارزیابی متوازن، الگوهای منطقی و الگوهای بلوغ، «مفاهیم جایگزین کیفیت» نظیر کیفیت حسابرسی مستقل، کیفیت سیستم اطلاعاتی، کیفیت خدمات، کیفیت خدمات داخلی و کیفیت عملکرد تیم، «مسئولیت گروههای مختلف در قبال کیفیت حسابرسی داخلی»، «فرایندهای ارزیابی کیفیت حسابرسی داخلی و گزارشدهی در خصوص آن» و «چارچوبهای اندازهگیری کیفیت حسابرسی داخلی» نظیر رویکرد فراگیر بهرهگیری از حسابرسی مستقل، ارزیابی کیفیت حسابرسی داخلی وزارت خزانهداری بریتانیا، پژوهش کیفی تروتمن در حوزه کیفیت حسابرسی داخلی، انجمن حسابرسان داخلی، پروتیویتی و پژوهش زیگنفوس مورد بررسی و تشریح قرار گرفته است.
