نویسنده: محمد غواصی کناری
روابط کاری، گاهی اوقات چالشبرانگیز و مشکلآفرین میشوند. «عدم اعتماد» تنها پیامد رابطه ضعیف، تصنعی یا سطحی میان کمیته حسابرسی و مدیر ارشد حسابرسی داخلی نیست. این رابطه میتواند به تهدیدی جدیتر برای راهبری مناسب سازمان، تبدیل شده و به ایجاد سوءتفاهم، تخصیص ناکافی منابع به فعالیت حسابرسی داخلی، تضعیف استقلال، ارائه اطمینانبخشی سطحی، ناکارامدی، از دست رفتن فرصتها و ارائه خدمات غیربهینه بیانجامد.
حسابرسی داخلی باید به رئیس کمیته حسابرسی (یا هممرتبه او)، گزارش عملکردی و به مدیران اجرایی، گزارش اداری دهد که ارتباط مستقیمی را میان مدیر ارشد حسابرسی داخلی و ارکان راهبری برقرار میکند. این مشارکت منحصربهفرد، نشاندهنده اهمیت مدیریت صحیح روابط است. بیشک مسیر ارتباطی مستقیم با ارکان راهبری، اهمیت استقلال و بیطرفی لازم برای اثربخشی فعالیت حسابرسی داخلی را برجسته میکند.
در مورد کمیته حسابرسی، مسئولیتهای آن باید در منشور کمیته، توصیف شود. وظیفه اصلی آن، نظارت بر کیفیت و یکپارچگی محیط کنترل داخلی شرکت از جمله رویههای عملیاتی، مالی، فناوری اطلاعات، حسابداری و گزارشگری است.
مقالههای پژوهشی حرفهای متعددی، بهترین رویههای عملی نظارت کمیته حسابرسی بر مدیر ارشد حسابرسی داخلی و فعالیت حسابرسی داخلی را توصیف کردهاند. با این حال، مقالههای نسبتا کمی به بررسی «آنچه مدیر ارشد حسابرسی داخلی باید از کمیته حسابرسی، انتظار داشته و مطالبه کند» پرداختهاند.
موضع انجمن حسابرسان داخلی درباره نقش حسابرسی داخلی و بهطور اخص، مدیر ارشد حسابرسی داخلی، مشخص است. «استانداردهای بینالمللی اجرای حرفهای حسابرسی داخلی انجمن حسابرسان داخلی را رعایت کنید. قوی باشید. راهبردی عمل کنید. شجاعت نشان دهید. با اقتدار، حقیقت را بگویید. برای تبدیل شدن به مشاور معتمد، تلاش کنید.»
اگرچه نظرسنجیها نشان میدهند که اکثر کمیتههای حسابرسی، روابط سالمی با حسابرسی داخلی دارند اما انجمن حسابرسان داخلی بر این باور است که برای تقویت و بهبود اطمینانبخشی و راهبری، باید در بیان درخواستها از یکدیگر، شفافیت بیشتری وجود داشته باشد. طرفین برای بهبود عملکرد خود باید به دنبال «روابط مبتنی بر احترام متقابل» باشند.
